It's time for Africa!

14 september - 23 september

DONDERDAG
Yes vandaag is dé dag! We vliegen eindelijk naar Zuid-Afrika, waar we de komende drie maanden zullen verblijven. Vol verwachting klopt ons hart in de vroege ochtend (6uur) op weg naar schiphol. Daar drinken we nog wat koffie met ons uitzwaaicomité en dan is het moment toch echt daar. Linda haar broertje wenst Jantine op het laatste moment nog veel succes met haar reisgenoot Linda. Dat beloofd wat voor de komende maanden!

Na een relaxe vlucht, waar we voor het eerst de woestijn hebben gezien en goed verzorgt werden met warme doekjes en vliegtuigvoedsel, arriveren we in Cape Town. Johan, degene die het Nehemia project heeft opgezet, stond al, met een jongen van het project, ons op te wachten. Zij brachten ons naar de ywam(youth with a mission) base, waar we welkom werden geheten met een lekker welkomstpakketje.

Als fijne verassing kwamen we aan op een 14 persoonskamer en slapen we daar de komende tijd maar met z'n tweeën. Niet heel veel later vielen we heerlijk in slaap, wel met twee matrassen op elkaar, want met één zak je bijna door de planken heen.

VRIJDAG
Onze eerste dag op de base doen we al heerlijk ons best om te integreren in de Afrikaanse cultuur. We waren namelijk te laat voor het ontbijt om vervolgens daarna ook te laat zijn voor de lunch.. Gelukkig hadden we een voorraadje uit Nederland mee.

Die middag hebben we Wilfrid & Cristine ontmoet, met wie we de komende tijd veel gaan samenwerken. Toen ze kwamen aanlopen viel Jantine haar mond bijna open, Cristine is namelijk haar muziekdocent geweest op de Passie. Dus dat was een erg leuke ontmoeting/reunie!
Verder zijn de we base gaan verkennen, een terrein waar jongeren van over de hele wereld, een discipelschap training, bijbelschool etc. komen volgen. We ontmoeten dus veel mensen met verschillende nationaliteiten, wat het erg interessant maakt! En daarbij is het ook heel erg gezellig. De natuur is hier ook prachtig, we blijven onze ogen uitkijken naar het mooie uitzicht. Worcester wordt namelijk helemaal omgeven door bergen.

ZATERDAG
Voor zaterdag waren we al uitgenodigd op de verjaardag van Wilfred, wat baie leuk was. Aangekomen op de verjaardag begon Jantine iedereen vrolijk happy birthday te wensen, waarop mensen haar raar aankeken en zeiden; maar ik ben niet jarig, Wilfred is jarig. Daarbij gaven wij ook de meeste mensen heel Hollands een hand, waar de andere elkaar allemaal drukkies(=knuffels) gaven. Ook begint een verjaardag hier al om 4 uur 's middags en eet je 's avonds met elkaar. Deze verjaardag was een mooie mogelijkheid om nieuwe mensen te leren kennen en al wat meer te leren over de Afrikaanse cultuur.

MAANDAG
Maandagochtend, intens vroeg, ging voor het eerst de wekker. Elke week op maandag om 8 uur begint namelijk de worship. Wat erg gaaf was en waar alle nieuwe studenten en wij als vrijwilligers werden voorgesteld.

Maandagmiddag gingen we dan écht beginnen bij het project. Met een busje worden we opgehaald en rijden we naar een arme wijk hier iets verderop. In deze wijk, Roodewal, gaan we komende tijd veel met kinderen/jongeren aan het werk. De groep meisjes worden de eco-girls genoemd en de jongens de eco-boys. Vandaag waren de oudste eco-boys er, met de leeftijd van 14-17 jaar. Om al een stukje van onszelf te delen, zodat de boys ons beter leren kennen, had Wilfred gevraagd of we wat wilde vertellen over de manier waarop wij het geloof beleven. We hebben die middag een ervaring uit ons eigen leven gedeeld, wat openheid creëerde. Verschillende boys hebben vervolgens ook wat gedeeld over wat het project van de eco-boys heeft betekend en hoe het voor sommige levensveranderd is geweest. Dit was een erg toffe ervaring en gaaf om dit al de eerste dag met elkaar te delen.
Later op de middag heeft Jantine nog gitaarles gegeven aan een aantal van deze jongens, waar de jongens en wij ook veel plezier aan hebben gehad.

DINSDAG
Vandaag konden we intens lang uitslapen. Ons project begint namelijk pas in de middag. Eenmaal weer op Roodewal aangekomen stonden de jongere eco-boys al op ons te wachten. Deze boys hebben de leeftijd van 8-13 jaar en zijn met een groep van ruim 20. Nadat we ons voor hadden gesteld werd er luid geklapt en merkte we dat deze boys ons erg interessant vinden. Met elkaar hebben we liedjes gezongen en daarbij werd er ook enthousiast gedanst, geklapt en gesprongen. Later hebben we heerlijk met de boys buiten gespeeld. Al spelenderwijs merken we dat het contact aangaan met deze boys toch wat makkelijker is dan met de oudere groep.

Deze boys zijn ook ontzettend behulpzaam, ze rennen naar je toe om je ergens mee te helpen of iets van je over je te kunnen nemen. Ook gingen er een aantal uit zichzelf de wc's schoonmaken. Blijkt dat ze dit erg leuk vinden, wat natuurlijk erg wonderbaarlijk is.

WOENSDAG
Vandaag voor het eerst met de eco-girls aan de slag, van de leeftijd van 8-13 jaar. We waren de auto nog niet uitgestapt of we werden al overladen met knuffels. Hand in hand lopen we naar het lokaaltje toe waar we elke dag bezig zijn. Onderweg vroeg iemand, al wijzend naar Jantine, aan Linda; 'is dat je moeder?' Dit is tot nu toe wel de bijzonderste vraag geweest, naast dat er ontzettend veel wordt gevraagd of we zussen zijn of zelfs tweelingzussen.
Met deze girls zijn we gaan zingen en hebben we met elkaar gebeden. Ondanks dat dit in het Afrikaans gebeurd, kunnen wij dit goed volgen. Na 300 hugs gaan de de jongere meiden weg. Toen kwamen de oudere girls en hebben we een Bijbelverhaal gelezen en zijn we er met elkaar over in gesprek gegaan. Na vandaag hebben we alle vier de groepen van eco-girls en boys ontmoet. We kijken er naar uit om de komende tijd verder met hun op te trekken.

DONDERDAG
Deze ochtend hebben we onze kamer wat opgepimpt, wat er mede voor zorgt dat we hier steeds meer ons plekje vinden. Daarbij voelen we ons al steeds meer thuis hier op de base. Schoonmaken hebben we ook vandaag gedaan en wel met een stofzuiger voor mini-mensen. Dit verklaard een hoop, mensen vinden ons namelijk erg lang.

Vanmiddag hadden we beide groepen van de eco-boys. Met de oudste groep hebben we een Bijbelverhaal praktisch en beeldend gemaakt. Hierna ging een deel van deze groep mee in ons busje naar de base voor de worship op donderdagavond. Gaaf om zo aanbiddingsliederen met elkaar te zingen!

VRIJDAG
Vandaag gingen we met Christine naar Avain Park, een armere wijk dan Roodewal. In Avain Park zijn we met twee autos een groep meiden ophalen (ongeveer 15) om mee te gaan naar het huis van een Amerikaanse vrouw, die erg betrokken is bij deze wijk. Voor ons was dit de eerste keer dat wij een sloppenwijk met eigen ogen van dichtbij zagen. Dit maakte echt indruk op ons, ontzettend schrijnend om te zien hoe die kinderen en oudere daar leven. Eenmaal thuis bij de Amerikaanse vrouw hebben wij voor de kinderen gekookt, ondertussen hebben die meiden lekker gezongen en zijn ze creatief bezig geweest.

's Avonds kwamen we weer terug in deze wijk. Deze keer gingen we mee met de Soupkitchen. Met een auto vol mensen van de base gingen we daarheen. Hier zaten we letterlijk nog in de auto toen we verpletterd werden door de knuffels van alle kinderen, die bij het gebouwtje (zonder elektriciteit, we hadden kaarsen en koplampen van de auto nodig om nog iets te zien) stonden te wachten. Toen we eenmaal in het gebouwtje waren kwam het ene kind na het andere kind naar ons toe. Optillen wilden ze het liefst, ookal heb je al iemand anders op je arm. Verder knuffelen en dansen we veel met de kinderen. Terwijl we de kinderen in de ogen keken werden we wel even stil. Stil van de realiteit waar deze kinderen in opgroeien. Later arriveerde het eten en kunnen we ze praktische hulp geven, door hun meegebrachte bakjes vol te scheppen met eten. Waar ze hierna gelijk van gingen genieten.

ZATERDAG
Zaterdag is hikedag. We gaan vandaag met de oudere eco-boys hiken bij het Elandpad. Een pad door de bergen heen, langs een rivier en wat watervalletjes. De boys lopen zo snel, ze gaan bijna rennend de berg op en af. Wij hebben veel met Johan en Wilfred gelopen en bijgekletst. Pittig was de klim soms wel, maar we genoten enorm van de prachtige natuur om ons heen! Wat ons dankbaar maakte. Dankbaar voor de prachtige schepping en de mooie, bijzondere en grappige momenten die we tot nu toe hier hebben beleefd!


Thanks voor het lezen van onze blog! We kijken al uit naar de momenten die we nog gaan beleven en willen dit graag met jullie blijven delen!
Liefs uit Zuid-Afrika!